AnnemijninSierraLeone.reismee.nl

More Experiences

Ha trouwe lezers;)

Waar zal ik deze keer beginnen met vertelen?Bij die keer dat we twee lekke banden hadden doordat onze driver wilde inhalen via een blok steen (foto) en we daardoor pas om elf uur op school aankwamen? OF van die keer dat we even over het dichtstbijzijnde strand wilden lopen om uit te waaien, maar onderweg steeds achtervolgd werden door of jongens die hun nummer wilden geven, of door honden waarbij wij gelijk het woord *rabius!* bedenken, die ziekte waar we niet voor ingeent zijn;) Voor die beide achtervolgers hebben we trouwens wel een goede methode ontdekt: door het water lopen! Honden willen niet graag nat worden, en jongens zijn bang dat hun schoenen worden aangetast door het zeewater :P

Maar laat ik na die Banana-Island-weblog maar iets over de scholen vertellen, oor jullie beginnen te denken dat we hier alleen maar stranden bezoeken;)
We hebben weer een paar lessen gegeven, weer erg leuk; we krijgen er echt energie van!
We hebben tijdens onze lessen gemerkt dat de kinderen het wel heel lastig vinden om iets zelf iets te bedenken, wat we in Nederland best gewend zijn om te vragen. Vaak moet de leerkracht ook iets verduidelijken, of onze instructie vertalen naar het Krio, omdat het Engels van veel kinderen toch niet zo goed is (of ligt het aan ons niet - Afrikaanse accent in het Engels? ;)) Verder hebben we nog een vakoverstijgende les gegeven in groep 6: CPA (Creative Practical Arts) samen met Handwriting. Ik had namelijk zo'n CPA- les eerst geobserveerd, en was nogal verbaasd. Het ging over lijnen. (Teacher: ‘this lessen we talk about?' Klas: ‘lines!' ‘About?' ‘Lines!'. Het werd een soort inventarisatie van de verschillende lijnen die er waren. Ze noemde een lijn (bijv. golflijn), liet het woord spellen en schreef het op het bord met de lijn erachter. Zo gingen ze door ongeveer 10 soorten. Klassikaal spellen ze en aan het eind kopiëren ze wat op het bord staat, in hun schrift. Ik was dus in eerste instantie verbaasd over de theoretische inslag van dit creatieve vak. Maar als je de klas rondkijkt, zie je ook dat ze niet veel keus hebben. Voor onze lessen zijn wij altijd al blij als elk kind een pen of potlood heeft, dat is lang niet altijd zo. Ze hebben wel schriften, maar bijna geen boeken. En ze zitten met z'n drieën of vieren aan een stuk tafel waar in Nederland twee kinderen op werken. Dat tekent natuurlijk ook niet echt lekker. Ze hebben ook bijna geen losse papieren. Dus alles bij elkaar is het wel te begrijpen dat het onderwijs hier is zoals het is, het is gewoon niet te vergelijken met het onderwijs in Nederland.
Maar wij gingen dus die twee vakken combineren; schrijven en tekenen. We lieten de kinderen hun initialen groot schrijven op een blaadje, en vervolgens de letters en het papier versieren met de lijnen die ze de vorige les geleerd hadden. Die wisten ze zo stuk voor stuk weer op te noemen, dus dat zat er wel goed in. Ze deden het heel leuk, het was geweldig om ze zo bezig te zien! Ik vond het zelf vooral leuk omdat ze die theoretische kennis nu allemaal toepasten in hun tekening;)

We hebben ook nog een muziekles gegeven, we konden het niet laten;) Groep 5 deze keer, echt overenthousiaste kinderen! Eerst wilden we natuurlijk wat liedjes van hun eigen repertoire horen, en dat deden ze vol overgave. Automatisch komen er dan ook voorzangertjes, waarna de hele klas weer invalt, typisch Afrikaans dus;) Halverwege het liedje riep de leraar: ‘dance!' tussendoor, en gelijk was alles aan het swingen en trommelen op de tafels, met liniaals, handen en flessen, compleet passende ritmes. Dat was natuurlijk weer enorm genieten. En toen moest onze muziekles nog beginnen. We leerden het liedje ‘doepdoep' aan, makkelijk qua tekst;) Wel wat anders dan hun liedjes, maar met deze kids kan alles. We wilden het eerst goed voorzingen, maar ze wilden het liefst gelijk meezingen. We lieten hen met hun hand meemeten met de melodie, en aanwijzen welke melodische bouwstenen bij welk fragment hoorde. Nee, niet door middel van een PowerPoint op het digibord of op uitgeprinte A3 - vellen, maar getekend op de achterkant van het Driestar - schrijfblok;)
En het ging goed! Ze wezen het goed aan en het meemeten werd een cool spel waarbij ze hun hele lichaam inzetten. Deze les gaf dus echt weer een kick.

's Middags had groep 8 dansles buiten (foto). Dat was ook mooi om te zien, achter elkaar, met grasrokjes aan, zingen en bewegen, onder begeleiding van twee drummers. Een leraar zag me staan, ‘so you are enjoying the African culture?' ‘Sure!' zei ik natuurlijk;) Ondertussen waren er 4 peuters aan m'n hand komen staan (foto), allemaal aan een vinger;) Ze kunnen dan ook echt zo verbijsterd naar m'n hand kijken, van ‘die is echt!' Dat blijft grappig;)
We kunnen dus zeggen dat we het hier echt naar ons zin hebben! De mensen zijn echt heel gezellig, dat maakt het zo leuk;) Morgen gaan we weer naar de scholen toe, om verder aan ons onderzoek te werken. Vrijdag gaan we waarschijnlijk Eefje ontmoeten in Freetown, zij is nu in Sierra Leone om leraren een cursus te geven. Dus dat gaat leuk worden! En daarna.. gaan we bedenken aan welk strand we dit keer ons weekend gaan vieren;)

Hartelijke groetjes,

Yema

(= de Shabroo - stamnaam, Cecilia heeft me hernoemd;))

Reacties

Reacties

Pa

Lieve Yema,
Geloof het of niet, maar ik begin te verlangen naar meer foto's van zwarte handjes om blanke vingers... Ook je vader is blijkbaar niet te oud om te leren. En dan de vlechtjes: so poekely. Je hebt nu een derde deel gehad van je SL trip: wij blij. Het begint wel tijd te worden voor een didactische inventarisatie van de aanwezige basiskennis van het Engels ;-) We genieten hier van alle verhalen, en zelf ben ik gelukkig met je Leoonse bijnaam. Daarmee hebben we er hier ook weer een die een tijdje meekan. Wat is de betekenis?
We denken aan je.
Liefs
Pa

Margreet

Lieve nicht,
Wat leuk om je blogs te lezen! Je schrijft levendig, ik waan me zo zelf in Sierra Leone! Die foto met die 4 peutertjes aan je hand is echt ontzettend poepig.., echt van die kindertjes die je wel op kan vreten. Confronterend om te lezen dat de kinderen eigenlijk niet genoeg ruimte en papier hadden om een goede tekening te maken. Wat zijn we dan enorm verwend in Nederland!

Geef de kindjes een dikke poes van mij! Zo te horen geniet je enorm van je verblijf daar, blijf dat vooral doen!:)

Liefs,
Margreet

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!