AnnemijninSierraLeone.reismee.nl

Vliegen en Aankomst

Hallo allemaal!

Het eerste bericht uit Sierra Leone! We zijn hier inmiddels precies een dag (gisteren om half elf kwamen we aan) maar het lijkt alsof we er al een week zijn, qua belevenissen;)
Zaterdag stapten we in het vliegtuig, voor mij de eerste keer en een hele ervaring op zich! Vooral het stijgen en landen was erg leukJ In het vliegtuig was het erg gezellig, vooral gezinnen met kinderen die op familiebezoek gingen. Na 4 uur wachten in Casablanca stapten we in het volgende vliegtuig en kwamen om half 6 aan, daar was het half 5. Toen we het vliegtuig uitstapten, kwam de hitte ons tegemoed. De eerste kennismaking met Sierra Leone, en nu weet ik uit ervaring dat het echt zo blijft;) We werden uit de rij gehaald en in een soort kamer gezet wat wij vonden lijken op een VIP kamer. Onze paspoorten werden ingenomen en het duurde een hele tijd, dus we werden al wat wantrouwig. Maar degene die onze paspoorten had ingenomen, werkte daar en toen ze terug kwam, hielp ze (en drie anderen die ze daarbij inschakelde) ons met de bagage en mochten we gelijk doorlopen. We stapten in de auto van pastor Titus Williams, en reden naar de boot. Het was nog donker, maar we signaleerden de eerste palmboom hier;) Veel mensen waren al onderweg, ze houden rekening met minstens een uur looptijd. Op de boot was het een enorme drukte van mensen met veel bagage of koopwaar. Alles dragen ze op hun hoofd, blijft leuk om te zien.
In Freetown reden we naar het huis van Cecilia. De rit er naartoe was indrukwekkend. De huizen, de mensen en hun kleding, het verkeer, alles. Daarin zie je vooral de armoede. Bijvoorbeeld een half ingestort huis van golfplaten, en dan zitten daar ook nog mensen voor. Je kunt je niet voorstellen welke huizen hier nog bewoond worden. Verder is de natuur erg mooi, met bomen met grote bladeren, of roze bloemen, en palmbomen. Wat ons ook opviel, is hoeveel mensen gewoon relaxed met elkaar op een muur of tegen een boom zitten, voor hun huis, langs de weg. Dat ziet er wel gezellig uit. We kwamen uit bij het huis van Cecilia. Again, het was warm! In de kamers ook, en ineens drong ons de volheid van de drie maanden wel erg goed door;) Maar we ontmoetten hier een enthousiaste Stephanie, studente uit Den Haag, die hier al 5 weken woont, en vertelde wat ze allemaal al gedaan en gezien had, over de contacten met de mensen, de gezelligheid in het huis en dat ze eigenlijk nog geen zin had om naar huis te gaan. Dat gaf ons toch wel weer hoop;) Het is denk ik voor ons gewoon wennen aan het gebrek aan luxe zoals in de badkamer, je bureau, de watervoorziening, en natuurlijk wennen aan de warmte. Maar ik denk dat we hier wel mee leren omgaan. Het belangrijkste is: take it easy!
We moesten natuurlijk even onze draai vinden, en wisten niet goed wat we moesten doen. We waren te laat voor de kerkdienst van vandaag, en als we zouden gaan slapen, zouden we 's nachts weer minder goed kunnen slapen. Stephanie vertelde dat ze van plan was om naar het strand te gaan, we konden met haar mee. Dus dat hebben we gedaan, het was erg goed verblijven daar, om het zo maar eens te zeggenJ Toen we weer thuis kwamen, wilden we allemaal graag douchen om het stof van onderweg af te wassen. Maar toen kwam er geen water uit de kraan. Ik vroeg het aan Betsy (zusje van Cecilia) en die reageerde met ‘oh, I will take some for you', en kwam even later met een grote emmer water aan, waar een bakje in dreef. Wij konden douchen! Dus we hebben de eerste dag goed kennis gemaakt met het daily life van Afrika. Maar het is ons allemaal gelukt, en tja, de volgende dag wordt je toch weer vies;) We hebben gelijk onze eisen en gewoontes iets bijgesteld. That 's the way to survive:)

Groetjes,

Annemijn

Reacties

Reacties

Oma Tiny

lieve Annemijn
ik ben blij dat de vliegreis goed bevallen is.
je hebt heel veel indrukken opgedaan en gelijk
de koude douche.
fijn dat jullie zo goed werden opgevangen.
wat de warmte betreft , ja dat valt niet mee,
let maar goed op mensen,je schijft dat ze rustig
voor hun huis zaten , dus slowly en niet op pad
tijdens het heetste uur van de dag,
wat wij in Spanje vaak wel deden.
We vinden je verhaal erg goed, zodoende lijkt het net
of we er ook bij waren.
veel liefs van Oma en Opa Visser en tot schrijfs. doeg.

Arianne

An!
Wat keileuk om je eerste verhaal uit Sierra Leone te lezen!
Zo bijzonder wat je daar allemaal ziet en meemaakt.
Succes met wennen aan de nieuwe omgeving, de cultuur, de douche :P en de warmte (terwijl ik dit zeg wacht ik tot mijn kacheltje eindelijk eens warm wordt;)
En idd; take it easy!!
Liefs, Ar

tante Janny

Hey Annemijn!

Wat is de plaatselijke groet daar? Okoedaka o.i.d.?
Ik begrijp uit je verhaal dat het daar 's ochtends vroeg
al warm was!! Inderdaad maar rustig aan doen dan!
Deze eerste dag belooft al heel wat. We blijven je volgen!!

Liefs van ons allemaal.

Alita

Hey Annemijn,

Wat leuk om je verhaal te lezen. En wat een voorrecht om dit mee te maken en andere culturen te leren kennen.
Ik ben benieuwd naar je leservaringen.
Hou je taai!

Groetjes,
Alita

Ina Schuttel

Hoi Annemijn,
Je hebt er al weer een week op zitten, met veel indrukken en ervaringen. We hopen dat je aan alles een beetje kunt wennen, maar dat je ook kunt genieten van een blij kindergezicht op school. Sterkte in alles, we leven met je mee, hoor.
Groeten van alle Schutteltjes.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!